گرایش به جنبههای مختلف حفظ، ارتباط و مدیریت مشتریان بهعنوان یک رویکرد اصیل، ریشه در خصوصیات کهن فرهنگی و اجتماعی هر جامعه دارد و در این میان سازمانها نیز خواسته یا ناخواسته حتی پیش از علمیشدن مباحث مرتبط با حوزه مدیریت، این هنر را هرچند بهصورتی غیر علمی، در پیشبرد اهداف خود بهکار میگرفتند. لیکن پس از طرح موضوع ارتباط با مشتریان در قالب یک نظام و رویکرد علمی مدیریتی، بسیاری از سازمانها به سوی این مفهوم گرایش پیدا کرده و آن را در ساختار اداره امور خود بهکار بستند. امروزه نیز با توجه به ظهور ابزارهای فناوری، شاهد آن هستیم که همان بسترهای علمی و نظاممند مدیریت مشتریان و ارتباط با آنها، با چهرهای جدید و با نام مدیریت ارتباط با مشتری مطرح شده است و بهواسطه بهکارگیری ابزارها و قابلیتهای فناوری اطلاعات، در قالبی بهبود یافته جهت یاریرسانی و خدمت به سازمانها تجهیز شده است.