بیشتر افراد درک درستی از مثبت اندیشی ندارند و آن را با «خوش خیالی» یا «مثبت اندیشی سمی» اشتباه میگیرند. مخصوصا افراد بدبین و بی اعتماد که دنیا را از پشت عینک بدبینی میبینند و مدام با هشدارهای خود به دیگران میگویند که دنیا بی رحم و بی انصاف است، دیگران همه بد هستند و کسانی که قصد کمک کردن و خیرخواهی به شما را دارند حیله گر و با قصد حربه‌ای برای نزدیک شدن به شما می‌دانند و مدام میگویند که آنها می‌خواهند با این کارشان در آینده از شما سوء استفاده کنند؛ چون هیچ گربه ای بی دلیل موش نمیگیرد و… باعث ایجاد شک و بدبینی در دیگران مخصوصا کودکان میشوند. در سال ۲۰۰۶، حین تحصیل در دوره ی کارشناسی ارشد با رویکرد روان درمانی مثبت اندیشی که توسط پروفسور مارتین سلیگمن معرفی شده بود آشنا شدم و با راهنمایی‌های استاد عزیزم پروفسور کومار و مطالعه ی کتاب‌هایی در این زمینه، از جمله کتابی که در دست دارید، در این زمینه اطلاعات و تجربیات ارزشمندی را به دست آوردم. در این کتاب نویسنده سعی دارد راهکارهایی برای مثبت اندیشی که به رشد شخصیت منجر میشود ارائه دهد.
کتاب رشد شخصیت با مثبت اندیشی
بهار سبز
آمیت ابراهام
