کتاب حاضر عهدهدار توضیح و رفع ابهامات در مبادی تصوری و مبادی تصدیقی «معرفت نوصدرایی» است تا در بخشهای آینده به دو پرسش اصلی رئالیسم معرفتی یعنی «ارزش شناخت» و «تحصیل معرفت» بپردازد. ادعای اصلی این کتاب این است که «فلسفه معرفت» در اندیشه نوصدرایی که شامل دو بخش «هستیشناسی شناخت» و «معرفتشناسی»است، علیالاصول باید دارای انسجام باشد و نوصدرائیان از همان مفاهیم و ادلهای در معرفتشناسی استفاده کنند که مبتنی بر حکمت صدرایی است اما در مقام تحقق مشاهده میشود این مفاهیم گاه دچار تعدد معنا شده و مقصود از مفاهیمی چون تصور، تصدیق علم حصولی، ادراک و مانند آن با آنچه در «هستیشناسی شناخت» آمده تفاوتهایی دارد. هدف این کتاب بازشناسی و بازسازی مبادی تصوری و تصدیقی «معرفتشناسی نوصدرایی» سازگار با نظریات و لوازم «هستیشناسی شناخت در حکمت صدرایی است.»
این کتاب به ده فصل تقسیمبندی شده است، در فصل اول به معرفتشناسی نوصداریی، در فصل دوم به علم حضوری و مناط حقیقی معرفت، در فصل سوم به معرفت تصویری و تصدیقی، در فصل چهارم به قضیه و تحلیل معرفتشناختی آن، در فصل پنجم به شناخت کلی، در فصل ششم به شناخت مفهومی و انتزاعی، در فصل هفتم شناخت اعتباری، در فصل هشتم به ظن و یقین در معرفت تصدیقی، در فصل نهم به معرفت روشمند و دانش مدون، در فصل دهم به معرفت در معرفتشناسی معاصر و نوصداریی میپردازد.
کتاب تحلیل معرفت