جهانی شدن اینک یک پدیده ی هنری برگشت ناپذیر است و گسترش روز افزون اینترنت به عنوان رسانه ای ارتباطی که قادر است هم متن و هم تصاویر را در لحظه به سراسر جهان منتقل ساز، این روند را شتاب بخشیده است. یکی از نتایج این روند، ظهور گرایش های جدید به فرهنگ های غیر اروپایی است. پیش از این طرز تلقی رایج این بود که گرچه هنر به لحاظ نظری جهان شمول است، لیکن تنها غربیان حق دارند در صورت تمایل از فرهنگ های دیگری غیر از فرهنگ خودشان اقتباس کنند. بر عکس همین عاریت گرفتن از سایر فرهنگ ها - چنان چه غیر غربیان مرتکب شوند - نوعی استفاده ی تقلبی از چیزهایی که تنها در شکل خالص و اصیل خود اعتبار دارند، تفسیر می شد! برای مثال، هیچ کس استفاده ی پیکاسو از مجسمه های قبایل آفریقایی را به زیر سوال نمی برد. لیکن هنگامی که مجسمه سازان آن قبایل چیزهایی را از فرهنگ اروپایی بر می گرفتند، آثارشان به ضعف و تقلید محکوم می شد. اکنون این واقعیت کاملا پذیرفته شده است که اشکال مختلف هنر غیر اروپایی نیز پیوسته راه توسعه ی خود را می پیماید و هنرمندانی که در حوزه ی فرهنگ های در هم آمیزش یافته - بخشی غربی و بخشی غیر غربی - کار می کنند، عرصه ی مهمی از گفتمان هنری خاص خود را دارند. امید من آن است که این کتاب، در شکل حاضر خود، فرصت بایسته ای باشد برای بازشناسی این تحولات و فهم پیچیدگی مجذوب کننده ای که اکنون جلوه گر دنیای هنر معاصر است: هم در ایران و هم در بخش های دیگری از جهان که مهد هنری زنده و پر شور هستند.
یکی از منابع خوب با ترجمه روان در مورد پست مدرنیته