“بیهوده قرمز نشدن” برداشتی آزاد از نمایشنامه «اسب‌های پشت پنجره» نوشته ماتئی ویسنی‌یک می باشد.
نمایشنامه «بیهوده قرمز نشدن» نخستین اثر چاپی سعید زارع در حوزه نمایشنامه‌نویسی است که رویکردی نقادانه به نظام‌های توتالیتر و تمامیت‌خواه دارد و به تأثیرات سلطه‌جویانه‌ی ایدئولوژیکی بر ذهن و افکار افراد را واکاوی می‌کند. این نمایشنامه با موضوعیت ضدجنگ تصویری از اثرات مخرب جنگ را با تمرکز بر زنان بعنوان بازماندگانش نشان می‌دهد، ایدئولوژی‌های شکست‌خورده و آرمان‌های پوچ و کج و کوژ سیاست‌های کمونیستی در شوروی حاضر در جنگ‌های جهانی و نیز حقیقت زندگی را بی‌آنکه بتواند وجه روشنی پس از جنگ‌ها را برای بازماندگانش بسازد، بازنمایی می‌کند.
داستان اثر بر پوچی جنگ و تلف شدن افراد و نیز به مردان و زنانی می‌پردازد که حقیقت جنگ را خارج از چهارچوب‌های قهرمانانه و اسطوره‌ای سیاست‌ها و تبلیغات انحراف‌آمیز جنگ تجربه کرده‌اند.
از سویی دهه‌هاست که علم کوشیده راهی برای مقهور کردن خاطرات عذاب‌آور سربازان از جنگ‌برگشته یا قربانیان خشونت‌های پیرامون آن را پیدا کند. بحث اخلاقی پیرامون استفاده از دارو یا ابزارهای دیگر برای تسکین درد خاطرات خشونت جنگی، اغلب متمرکز بر این موضوع است که آیا توانایی پاک‌کردن تنها بخش‌های منتخبی از حافظه آسیب‌دیدگان، ممکن یا مطلوب خواهد بود و مهمتر اینکه چه اتفاقی خواهد افتاد اگر مرتکبان جرائم و جنایات خشونت‌بار جنگی به داروهایی برای پاک کردن حافظه‌‌ی جوامع خود دست پیدا کنند تا از شناسایی‌شدن یا تحت تعقیب قرار گرفتن فرار کنند؟ با این وجود هر عصر جهل خاص خود را دارد و طبعا آنان مکانیزم، روش یا حتی دارویی را برای نادیده‌گیری، انکار و نفی فجایع پیش‌آمده را در پیش یا پیدا خواهند کرد!
کتاب بیهوده قرمز نشدن
