کتاب «زندان خانهی زبان»، اثر فردریک جیمسون است که پرسشهایی انتقادی را در زمینهی مکتبهای ادبی فرمالیسم و ساختارگرایی مطرح میکند. فرمالیسم روسی، یکی از مکاتب نقد ادبی است که در سهدههی ابتدایی قرنبیستم پایهگذاری شد و بهجای پرداختن به رویکردهای جامعهشناختی، روانشناسی و تاریخ در ادبیات، در پی تحلیل متن ادبی از نظر شکل و فرم بود. ساختارگرایی نیز از نظریات علوماجتماعی است و با مطالعهی ساختار زبان آغاز شد و بعدها در ادبیات هم جای خود را باز کرد. فرمالیسم و ساختارگرایی ارتباط تنگاتنگی باهم دارند و از این روی، جیمسون هر دو را موضوع کتاب انتقادی خود قرار داده است. جیمسون در این کتاب، بهدنبال بررسی مسائل بنیادینی در این مکاتب است که تاکنون به عنوان موارد بدیهی به آن ها پرداختهشده است. او در پی پردهبرداشتن از پیشفرضهای بنیادینی است که درستی آنها در فرمالیسم و ساختارگرایی بهخودی خود و بینیاز از هرگونه پرسشی، بدیهی فرض شدهاند. همچنین جیمسون در هدف دوم خود از نگارش «زندان خانه زبان»، دگرسنجی زبانشناسی همزمانی سوسور با واقعیتهای درزمانی و تاریخی است.
فردریک جیمسون (Fredric Jameson؛ زادهی ۱۴ آوریل ۱۹۳۴) , منتقد و نظریهپرداز آمریکایی است و بیشتر به خاطر تحلیل جریان های فرهنگی معروف است. از آثار برجستهی جیمسن میتوان از «پستمدرنیسم: منطق فرهنگی سرمایهداری متأخر» و «ناخودآگاه سیاسی» نام برد. درحالحاضر جیمسن استاد ادبیات تطبیقی در دانشگاه دیوک است. در سال ۲۰۱۲، انجمن آمریکایی زبان نوین جایزهی یک عمر تلاش آکادمیک را به جیمسون اعطا کرد.
کتاب زندان خانه زبان