مجموعه داستان اندوهان اژدر، دومین مجموعه داستان ابراهیم دمشناس است که شامل داستان های اسم دیگر اعظم، آب روی تف ، حیات زمینا ،تکرار ، بی نام گذاشتن و نگذاشتن آیا و محرمانه پرسش هایی در خصوص الوان حقیقت، و داستان های غایب است که همگی محصول سال های پایانی دهه هفتاد تا نیمه دهه هشتاد اند و محتمل است خواننده بتواند در نیمه دهه نود وزان پس آن را بخواند.
?این داستان ها تا حدودی در فضای مجموعه اول نویسنده، نهست (1382 انتشارات نیم نگاه و برنده جایزه گلشیری ) و در تداوم آنهاست و چون آن داستان ها به روایت جنوب می پردازد . این داستان ها هریک تجربه ای متفاوت از این سرزمین ارائه می دهند و از این رو هر یک تجربه ای متفاوت از داستان در تجربه ادبی نویسنده اش است.
?مهاجرت ، کار ، زندگی ناممکن ، مرگ ، عشق ، دیدن اساطیر و پارودی موضوعاتی است که این مجموعه به آن پرداخته است . اندوهان اژدر در این پرداخت پا را از سنت داستان رئالیستی جنوب فراتر گذاشته است اما این فراروی خود ریشه در همان بوم وسنت شفاهی و زیست چندگانه ای دارد که نبضش هنوز در آنجا می زند. این تمایز از آن رو اهمیت دارد که معمولا ادبیات جنوب و خوزستان را بر اساس داده های گرایشی از نسل اول، ادبیاتی رئالیستی می دانند یا پرداخت به شگرد یا زبان ورزی را خلاف آمد چنین ادبیاتی می دانند به ویژه اگر بومی باشد. از همین رو زبان داستان اگرچه زبانی بابسامد پرشمار از اصطلاحات جنوب خوزستان است اما در ژرفساخت خود وجه تلمیحی بارزی نیز دارد تا ضمن بومی بودن درحصار بومیت نماند.
کتاب اندوهان اژدر
روزنه
ابراهیم دمشناس
