بخش اول این کتاب ۲۲۳ صفحه‌ای، دربردارنده‌ی هشتادوهشت شعر کلاسیک شاعر در قالب‌های مختلف، و بخش دوم، ترانه‌های او را شامل می‌شود. این مجموعه نیز همانند دو کتاب قبلی اشعاری در موضوعات مختلف از جمله عشق و حدیث نفس، و گاه اشاره‌هایی نیز به مسایل اجتماعی دارد. توحید مهدی‌نژاد متولد ۱۳۲۹ آستارا و بازنشسته‌ی نیروی دریایی ارتش، در سال ۱۴۰۳ درگذشت. عکس جلد کتاب، لنگر کشتی در بولوار سفیر امید آستارا (در کنار دریای خزر) است.
من به امّید تو ای فردای روشن زنده‌ام هم‌چو مرغی در امید باغ و گلشن زنده‌ام زندگی را عشق جانان، روشنی‌بخش است و بس شمعم و با آتش سوزنده در تن زنده‌ام...
ص 47
نمونه‌ی ترانه: این عادت زندگیمه، باید که تنها بمونم رو پیشونی‌نوشتمه، غریق دریا بمونم دیگه محاله بتونم معنی عشقو بچشم چاره نداره سرنوشت، حیفه تو دنیا بمونم..
بلم