کتاب مه آلود

همه ی شهر درباره حادثه ی دیشب و بازگشت بیگانه ها حرف می زدند. وحشت را در چهره ی تک تک مردم به وضوح می شد دید. دیگر کسی برای تمام شدن غائله ی شورش دعا نمی کرد. همه فقط می خواستند از شر بیگانه هایی که یک شبه ظاهر شده بودند در امان بمانند. بلافاصله بعد از صداهای مهیب انفجار که به گوش همه رسید، آژیرهای خطر در تمام شهر به صدا درآمد. مردم وحشت زده از خانه هاشان بیرون دویدند و سراسیمه خودشان را به پناهگاه های قدیمی رساندند. خیلی خوش شانس بودم که نیم ساعت قبل از اولین انفجار به خانه ی جید رسیدم؛ وگرنه معلوم نبود وقتی پدر-آن هم در چنین شبی- متوجه غیبتم می شد، چه عکس العملی نشان می داد. یک ساعتی صدای تیراندازی شنیده می شد و بعدها کسانی که به دیوارها نزدیک تر بودند، به جز صدای تیر، فریادهای غیر انسانی خفه ای را نیز گزارش کردند.