«قطار به سوی پاکستان» شاهکاری است از ادبیات هند به قلم خوشوانت سینگ، ترجمه نوذر نیازی . سینگ در “قطار به سوی پاکستان” در قالب رمان به نوعی حوادث برهه ای از زمان و دوره ای از تاریخ را به تصویر می کشد، اتفاقات و ماجراهایی که در سال 1947 و به دنبال خبر تجزیه پاکستان و هندوستان به وقوع پیوست، درگیری های قبایل و گروه های مذهبی گوناگون که به قتل، تجاوز و رویدادهای ناگواری منجر شد و بازتابی از شرایط اجتماعی و فرهنگی آن دوران به طور موازی با داستان کتاب در اختیار مخاطب قرار گرفته است.
در پشت جلد کتاب آمده است :
«خوشوانت سینگ، در کشور خود، نه فقط به عنوان یک روزنامه نگار، وکیل و سیاستمدار، بلکه به عنوان یکی از برجسته ترین رمان نویسان هند شناخته می شود. وی خالق چندین رمان و مجموعه داستان کوتاه است و به عقیده بسیاری از منتقدان ادبی، رمان «قطار به سوی پاکستان» پرآوازه ترین اثر او یکی از فاخرترین رمان های کلاسیک هندوستان به شمار می رود.اقبال به پشت افتاده بود و چشم هایش به ستاره ها بود. صدای ناله ی لوکوموتیو در آن دشت پرسکوت و پهناور احساس تنهایی و دلتنگی غریبی را در او بیدار کرد. از مرد کوچکی چون او، در سرزمینی با آن همه عظمت، و چهارصد میلیون آدم بی تفاوت به سرنوشت خود، چه کاری ساخته بود؟ آیا می توانست جلوی کشتار را بگیرد؟ به طور مسلم، نه! زیرا همه ی آن ها -از هندو گرفته تا مسلمان و سیک و حزب کنگره و آکالی ها و حتی خود کمونیست ها، دست به خون ریزی زده بودند. این امکان وجود نداشت که بشود، انقلابی سرمایه داری را به جنبشی کارگری تبدیل کرد. شاید هنوز زمان آن فرا نرسیده بود.