«اگر کسی بتواند نظریهای بپروراند که قادر باشد از پس توضیح پدیدههایی چون آشویتس و گولاک برآید در آن صورت نسبیانگاری را میتوان، حتی مطلقا، موجه دانست.»
کتاب دفاع از نسبیانگاری (On Relativism: An Apologia) نخستین کتابی است که پس از درگذشت میرشمسالدین ادیب سلطانی، اندیشمند و مترجم و استادبزرگ زبان فارسی، همزمان با نخستین سالروز درگذشت او منتشر میشود.
کتاب نهتنها گزارشی است از آنچه فیلسوفان دربارهی نسبیانگاری گفتهاند بلکه تکنگارهای است که به تبیین دیدگاه نویسنده دربارهی نسبیانگاری میپردازد. گسترهی دانش ادیب سلطانی به اندازهای است که تکنگاری او همهی تاریخ فلسفه از دورهی پیشاسقراطیان تا فلسفهی معاصر و تاریخ ادبیات را شامل میشود. کتاب در حقیقت مجموعهای است از شواهدی که در طول تاریخ بر فرضیهی نویسنده دربارهی نسبیانگاری صحه میگذارند.
گزارههایی نظیر اینکه: معرفتشناسی «مطلقا نسبی» است، حال آنکه اخلاق «نسبتا مطلق» است؛ میتوان نسبیانگار بود و همچنان ارزشهای اخلاقی مطلق داشت و از آنها دفاع کرد؛ نسبیانگاری در زبانهای طبیعی بازتاب یافته است؛ هیچ ارزش فراانسانی در کار نیست؛ دموکراسی و کثرتباوری نمود نسبیانگاری سیاسی است؛ ایدهی «امر مطلق دارای ارزش عملی است»؛ و ... در کتاب به بحث گذاشته میشود.
کتاب On Relativism: An Apologia