مقالۀ «The Freedom to Be Free» نوشته هانا آرنت مقاله ای 24 صفحه ای، اما قابل تامل است که به ماهیت آزادی و پیوند ناگسستنی آن با سیاست می پردازد. تز اصلی آرنت در این مقاله این است که آزادی تنها در چارچوب کنش سیاسی تحقق می‌یابد و اینکه سیاست واقع گرایانه (real politics) اساسا در مورد آزادی است. آرنت مقاله اش را با تحقیق و توضیح در مفهوم آزادی آغاز می کند، نه به عنوان یک ایده آل انتزاعی، بلکه به عنوان یک واقعیت ملموس که از طریق تعامل سیاسی آشکار می شود. او مدعی است که آزادی صرفا فقدان ظلم یا توانایی عمل بدون محدودیت (آزادی منفی) نیست، بلکه یک پدیده جمعی است که زمانی پدید می‌آید که افراد در زندگی عمومی و حکومت‌داری مشارکت می‌کنند. آرنت دائما به اثر قبلی خود، «دربارۀ انقلاب»، ارجاع می دهد. در آن اثر او انقلاب آمریکا و فرانسه را با هم مقایسه می کند و استدلال می‌کند که برخلاف انقلاب فرانسه، که با مفهوم آزادی پیش می‌رفت و به استبداد منجر شد، انقلاب آمریکا در برقراری آزادی موفق بود، زیرا بر ایجاد یک فضای سیاسی جدید متمرکز بود که در آن شهروندان بتوانند با یکدیگر تعامل فعالانه داشته باشند. شوند. بدین جهت آرنت حوزۀ عمومی را بستر کنش سیاسی و در نتیجه بستر تحقق آزادی معرفی می کند. به عقیدۀ او، در این فضا است که افراد گرد هم می آیند تا در مورد موضوعات مورد علاقه مشترک بحث، مناظره و تصمیم گیری کنند. برای آرنت، سرزندگی حوزه عمومی برای سلامت دموکراسی و تحقق آزادی امری ضروری است. این در حالی است که، به بیان آرنت، جامعۀ مدرن با فرسایش حوزۀ عمومی منجر به تقویت هرچه بیشتر فردگرایی شده است و این چیزی جز تهدید آزادی نیست، چراکه مردم به زندگی خصوصی خود متوجه می شوند و از کنش سیاسی و شرایطی که تحت آن آزادی ممکن می شود دور می گردند. به همین دلیل آزادی یک تلاش جمعی معرفی می شود که مستلزم مشارکت فعال شهروندان است که می بایست مسئولیت دنیای مشترک خود را بر عهده بگیرند. مقالۀ آرنت امروزه نیز بسیار مهم به شمار می آید زیرا به موضوعاتی مانند مسئولیت مدنی، اهمیت گفتمان عمومی و چالش های پیش روی جوامع دموکراتیک پرداخته است.
کتاب The Freedom to Be Free
