تونی جات در این کتاب به نسلی از روشنفکران، نویسندگان و هنرمندان فرانسوی پس از آزادی فرانسه در سال 1944 میپردازد که راه و رسم و معنای کمونیسم و ادعاهای آن درباره آینده بر گفت وگوی سیاسی و فلسفی آنها تسلط یافته بود موضع افراد در قبال رفتار کمونیستهای خارجی و وطنی شرایط حاکم بر بحث های عمومی را تعیین می کرد، و بیشتر مسائل روز فرانسه را بر اساس مواضع سیاسی یا اخلاقی ای تحلیل می کردند که با نیم نگاهی به موضع کمونیستها و ایدئولوژی آنها اتخاذ کرده بودند. در دهۀ سی دغدغه های مشابهی بر موضع روشنفکران فرانسوی تأثیر گذاشته بود، و همین دغدغه ها دست کم بر افکار آنها تا اوایل دهه 70 تأثیر داشت. اما سالهای پس از جنگ تا 1956 وضع متفاوت بود تجربۀ جنگ و مقاومت، اگر نگوییم شیوه های عمل حداقل زبان چپ ها را رادیکال کرده بود. دوره پس از 1956 زمان فاصله گرفتن تدریجی از توجه به رادیکالیسم وطنی و اروپایی بود و این نتیجه ظهور جنبشهای ضد استعماری در جهان غیراروپایی بود و شک و تردیدها و سرخوردگی ای که با سخنرانی خروشچف در فوریه 1956 شتاب گرفت در این سخنرانی رهبر جهان کمونیست از جنایات و خطاهای دورۀ استالین سخت انتقاد کرد به همین دلیل است که دهه بعد از جنگ جهانی دوم از لحاظ یکه تازی تقریبی جذبه کمونیسم شوروی در میان چپ،ها و برای اکثر متفکران سیاسی فرانسه و شور و شوقی که در دفاع از کمونیسم به خرج می دادند منحصر بفرد بود
کتاب روشنفکران فرانسوی 1944-1956
