«اولکر آبلا» کتابی نوشته‌ی سرای شاهینر، نویسنده اهل ترکیه است. این اثر در دسته ادبیات داستانی جامعه شناختی با موضوع زنان قرار می‌گیرد. این رمان درباره عصیان زنی میانسال در مقابل شوهرش است که پس از سال‌ها شکنجه روانی و جسمی رخ می‌دهد.
«اولکر آبلا» داستان زندگی زنی به نام اولکر را روایت می‌کند که با همسر همیشه عصبانی خود زندگی می‌کند. آنها بچه دار نمی شوند و فرزندی ندارند. اولکر هر روز از سوی شوهرش مورد خشونت قرار می‌گیرد اما او سال‌ها شکنجه را تحمل می‌کند زیرا خانواده خود را از دست داده و جایی برای رفتن ندارد. اولکر بیکار است و نمی‌تواند هزینه‌های زندگی خود را به تنهایی تامین کند برای همین وابسته به شوهر بوده و مجبور است خشونت او را تحمل کند. اما شبی که باز هم اولکر تحت شکنجه شوهرش قرار می‌گیرد دیگر نمی‌تواند به زندگی مشترک با او ادامه دهد و خانه را ترک می‌کند. زن در پی ساختن زندگی تازه‌ای برای خود است و تلاش می‌کند اول سرپناه و سپس شغلی برای خود پیدا کند. اولکر در نهایت به بیمارستانی پناه می‌برد و برای ماندن در آنجا به همراهی از بیمارانی که کسی را به عنوان همراه ندارند می‌پردازد و از آنها مراقبت می‌کند و در ازای نگهداری هم از بیمارها پول می‌گیرد. اولکر به رغم سختی‌ها و شکنجه‌های فراوانی که در طول زندگی تحمل کرده روحیه شاد و سرخوشی دارد و کسی از درون زخم خورده او خبر ندارد. اولکر همیشه یک جمله دارد که مدام تکرار می‌کند و می‌گوید: «کسی که گریه می‌کند یک مشکل دارد و کسی که می‌خندد هزار مشکل دارد». او از شوخ طبعی خود به عنوان سد دفاعی برای عبور از ناملایمات زندگی استفاده می‌کند.
کتاب اولکر آبلا
برج
سرای شاهینر
