دین معرف رابطهٔ انسان و حقیقت پنهان، و اخلاق مبیّن رابطهٔ انسان و حقیقت آشکار است. به دیگر سخن، دین و اخلاق در همهٔ صورت‌های خود، با حقیقت اتصال دارند و از آن الهام می‌گیرند و بدان بازمی‌گردند؛ در عین حال، این پرسش هم‌چنان پابرجاست که چگونه می‌توان میان دین که با جزم به ایمان آغاز می‌شود و اخلاق که صبغه‌ای فلسفی و چون‌وچراپذیر دارد، ارتباطی استوار ترسیم نمود. تحلیل رابطهٔ میان حوزهٔ دین و حیطهٔ اخلاق، درعین گره‌گشایی، خالی از مخاطره نیست؛ بدین‌دلیل که در بستر فرهنگ، بیش‌وکم، میان دین و اخلاق ازیک‌سو و حوزه‌های فلسفی و عرفانی از‌دیگرسو، تعارض‌هایی بوده است.
ارتباط مابعدالطبیعی دین و اخلاق تلاش دارد در حوزهٔ ادیان ابراهیمی که در آن‌ها خداوند، به‌عنوان حقیقت متجلّی شناخته و به‌عنوان حقیقت متعالی، ستایش می‌شود، تبیینی تازه از این ارتباط را از‌طریق یافته‌های عرفانی و کشفی به‌دست دهد. این تحلیل با تکیه بر شیوهٔ نگارش آموزشی و تا حدی با استفاده از لحن ذوقی سامان یافته و مقوله‌هایی چون «ربط مابعدالطبیعی بین دین و اخلاق»، «نظریهٔ انسان کامل»، «اخلاق تأسّی»، «کیفیت تأثیر فعل انسان در عالم خلقت» و... را طرح و با تقسیم‌بندی نظریه‌های مطرح و نقد مقدماتی آن‌ها، نظریهٔ اسلامی را در این باب به بحث گذاشته است.
کتاب ارتباط مابعدالطبیعی دین و اخلاق
دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان