«تسخیر سیاستگذاری» کتابی است که از سوی سازمان همکاری اقتصادی و توسعه روانه بازار نشر شده است. این اثر در دسته ادبیات سیاسی قرار میگیرد و رویکردی بین المللی دارد. مفهوم تسخیر سیاستگذاری نخستین بار در تعریف و شناساندن الگوهای گذار اقتصادی و سیاسی در شوروی سابق و کشورهای اروپای شرقی وارد ادبیات علوم سیاسی شد. در این کتاب ابتدا به تعریف مفهوم تسخیر سیاستگذاری پرداخته شده و تاریخچهای از این واژه مدرن ارائه میشود. در پیشینهای که در کتاب «تسخیر سیاستگذاری» از این مفهوم آمده به سالهای اولیۀ دوران گذار در شوروی سابق اشاره شده و از آن به عنوان دورۀ «خانهبهدوشی نهادی» یاد میکند. این کتاب تسخیر سیاستگذاری را با بازنمایی وضعیتی توصیف میکند که در آن افراد بهطور استراتژیک بین بخشهای مختلف دولتی و خصوصی در رفتوآمد بودند تا جای مناسب را بهلحاظ دسترسی به امتیازات بیابند. در این کتاب به این موضوع تاکید شده که این افراد و نهادها وضعیت اولیۀ خود را به وابستگان و نزدیکان خود مدیون هستند و موقعیتهای رسمی یا نهادهایی که با آنها در ارتباطند تاثیری در به دست دادن این وضعیت نداشته است. در کتاب «تسخیر سیاستگذاری» به فرآیند فاصله گرفتن سیاستهای عمومی از منافع عمومی پرداخته و چگونگی پایداری و مداوم بودن این فرآیند را بررسی میکند. در این کتاب با تعریف تسخیر آن را در مقابل سیاستگذاری فراگیر و منصفانه قرار میدهد و آن را به عنوان موضوعی تعریف میکند که ارزشهای مرکزی دموکراتیک را تضعیف کرده و منافع اشخاص بر منافع عمومی برتری مییابد. «تسخیر سیاستگذاری» با اشاره به اموری مانند یکپارچگی، تضاد منافع، لابیگری و امور مالی سیاسی که در این مفهوم سیاسی نقش اساسی دارند به ارائه راهنماییهایی برای سیاستگذاران برای شناسایی و کاهش خطرات تسخیر شده میپردازد. این سیاستهای مبتنی بر شفافیت، مشارکت ذینفعان، مسئولیتپذیری و یکپارچگی سازمانی را به هم پیوند میدهد و از نفوذ ناروا جلوگیری میکند و به محافظت از منافع عمومی در سیاستگذاری میپردازد.