در کتاب «علینقی وزیری و تأثیر او بر موسیقی و آموزش موسیقی در ایران» اثر دکتر مجتبی خوشضمیر، با ترجمۀ امیرحسین رحمتی، میخوانیم: «علینقی وزیری یکی از نقاط عطف نادری است که تاریخنگاران موسیقی او را با عبارات «قبل» و «بعد» توصیف میکنند. در کتاب «فرهنگ موسیقی و موسیقیدانان گروو» از علینقی وزیری بهعنوان مهمترین مولف موسیقی ایرانی در اوایل قرن بیستم نام برده شده است. مدرنسازی موسیقی ایرانی و آموزش موسیقی بخش چشمگیری از پیشرفت خود را مدیون کوشش وزیری است.»
کتاب حاضر ترجمۀ فارسی رسالۀ دکتری مجتبی خوشضمیر در رشتۀ آموزش موسیقی از دانشگاه ایلینوی است که در سال ۱۳۵۷ دربارۀ استاد علینقی وزیری و تأثیر او بر موسیقی و آموزش موسیقی در ایران نگاشته شده است.
این پژوهش میکوشد تا با «بررسی وضعیت آموزش و آموزش موسیقی در ایران از سال ۱۱۸۶ تا ۱۳۰۲ (تا پیش از تأسیس مدرسۀ موسیقی وزیری)»، «زندگی و کار علینقی وزیری بهعنوان یک نظامی و هنرجوی موسیقی، و در ادامه بهعنوان یک موسیقیدان، معلم موسیقی و مدیر»، «نگرش وزیری نسبت به موسیقی و آموزش موسیقی»، «تأثیر وزیری بر موسیقی و آموزش موسیقی در ایران بهعنوان مدیر، معلم، آهنگساز، نظریهپرداز، نوازنده، توسعهدهندۀ سازهای ایرانی و تکنیکهای نوازندگی، نویسنده و مترجم»، و سرانجام «تأثیر او در نظر و عمل موسیقی و آموزش موسیقی در ایران از سال ۱۳۰۲ تا ۱۳۲۹» دیدگاه جامعالاطرافی از شخصیت و خدمات موسیقایی او بهدست دهد.
مولف در انجام این پژوهش، علاوه بر مطالعۀ کتابخانهای و گردآوری اسناد، به پژوهش میدانی و مصاحبه با شخص علینقی وزیری، خویشاوندان، شاگردان و همکاران او نشسته و مطالب دستاول و بدیعی را دربارۀ وی گردآورده و تجزیهوتحلیل کرده است.
مجتبی خوش ضمیر ُ متولد 1323 ف موسیقیدان برجسته ایرانی است.