تلخ ولی به یاد ماندنی... بنظرم (پسران سالخورده) جلوتر و بهتر از (درخت به) بود... تجربه ای از موقعیتها و شخصیتهای خاص که برخلاف مجموعه داستان کوتاه قبلی نویسنده ، شخصیت هایش در ذهن میمانند و مخاطب را درگیر ساختن ادامه داستانشان میکنند... آدمهای (پسران سالخورده) به دنبال معنای زندگی اند، در میان هجوم نا امیدیها به دنبال امیدند و همگی در تعلیق میمانند تا مخاطب به دنبال راه حلی برایشان بگردد بلکه پایان دیگری برایشان رقم بخورد...