کتاب من مهدی آذر یزدی هستم

گروهبان که معلوم بود توقع دیدن کارت‌ها را توی دست ما نداشته یکهو کپ کرد طوری که بی‌اختیار سیگار از گوشه لبش افتاد. بعد همینطور که کمربند را زیر شکم گنده‌اش بالا می‌کشید رو به سرباز‌ها گفت اون نفر آخری را بگید بیاد داخل .چند دقیقه‌ای منتظر بودیم و توی همین فرصت گروهبان اسکناس‌هایی که مدیر انجمن زنان موفق به عنوان بیعانه داده بود از توی جیبش بیرون آورد و گذاشت روی میز .همراه سرباز‌ها مردی میانسال حدودا ۴۰ ساله داخل سالن شد. حسینعلی که فکر می‌کرد کارمان دیگر تمام شده داد زد این دیگه کیه نکنه بازم طلبکاره ! اما برخلاف نفرات قبلی قیافه این یکی اصلا به طلبکارها نمی خورد. چشم‌هایی روشن با قیافه‌ای مهربان و گیرا داشت . مرد لباس‌هایی ساده پوشیده بود. لبخند کمرنگی گوشه لب‌ها داشت و با لحنی ملایم جواب داد من مهدی آذر یزدی هستم از هیچکی هم طلبکار نیستم .