وقتی میخواهیم با حضور در پای صندوقهای رأی، زمامداران سیاسی خود را انتخاب کنیم چه معیارهایی را باید مد نظر داشته باشیم؟ توصیههای ماکیاولی کتابیست که از منظر نیکولو ماکیاولی، فیلسوف سیاسی برجستۀ ایتالیایی، به این پرسش پاسخ میدهد.
مائوریتسیو ویرولی در کتاب توصیههای ماکیاولی به ما میگوید که از دید ماکیاولی یک زمامدار سیاسی خوب باید چه ویژگیهایی داشته باشد تا بتواند کشور را از گزند فساد و ناامنی و انواع خطرات حفظ کند و باعث سازندگی و سربلندی و توسعۀ آن شود.
یکی از موضوعاتی که در توصیههای ماکیاولی در بحث از ویژگیهای زمامدار موثر و توانا بر آن تأکید شده، ترجیح خیر همگانی بر منافع شخصی در تصمیمگیریهای سیاسی است. ماکیاولی معتقد بود که زمامدار سیاسی باید در تصمیمگیریهایش برای کشور، خیر همگانی را مد نظر داشته باشد. در پس این توصیه این نکته نهفته است که شهروندان وقتی میخواهند از طریق صندوق رأی زمامداران سیاسی خود را انتخاب کنند به این ویژگی ضروری توجه داشته باشند.
توصیههای ماکیاولی کتابیست حاوی تجربیات پربار یک فیلسوف سیاسی و آنچه او از تاریخ و زمانۀ خود و فیلسوفان باستان دربارۀ سیاست و سیاستورزی و چگونگی کشورداری آموخته است.
کتاب توصیههای ماکیاولی از پیشگفتاری با عنوان «چرا از ماکیاولی بپرسیم؟» و بیست فصل تشکیل شده است. فصلهای بیستگانۀ این کتاب عبارتند از: «حفظ جمهوری»، «عمل بهجای حرف»، «خیر همگانی، نه منافع شخصی»، «همراهی با زمان»، «در برابر توهم»، «درسآموزی از تاریخ»، «بخت و فضیلت بردباری»، «اعتقاد به خدای دادگر»، «عطش قدرت یا شوق عظمت»، «فساد سیاسی و مکافات»، «در ستایش دادگری»، «خزانۀ قوی و مالیاتهای منصفانه»، «خطر تمدید قدرت»، «عشق به میهن»، «حفظ اساس حیات وطن»، «قدرت بیخطر»، «جنگاوری و صلحدوستی»، «اهمیت سخنوری»، «دوست وفادار یا دشمن واقعی» و «احیای مدام در برابر تباهی تدریجی».