کتاب شفای کوانتومی

اندیشه ها، نظیر امواج اقیانوس هستند.در حال بالا آمدن و فروکش نمودن، فقط جنبش خویش را می بینند.می گویند: "من، یک موج هستم"، ولی آن حقیقت عظیم تری را که نمی بینند، اینست که "من اقیانوس هستم". و پندارامواج، هرآنچه که باشد، جدایی بین ایندو وجود ندارد به محض آنکه موجی فروکش می کند، منشاء خود را در اقیانوس باز می شناسدـ نا محدود، خاموش، و نادگرگون که همواره بوده است.

ذهن، توانایی آن را دارد که اشتباهات را از زمینۀ طرح اصلی زدوده و هر نوع بیماری را نابود نماید.

این بیان که سلول های عصبی اندیشه را می آفرینند،احتمالا" بیانی درست است؛ ولی در عین حال، این بیان هم که اندیشه ،سلول های عصبی را می آفریند نیز به همان اندازه درست خواهد بود.

بدن انسان نیز، بنظر می آید که از روزی تا روز دیگر فرقی نکرده و عینا" همانست که بود، ولی از طریق فرآیندهای تنفس، هضم غذا، حذف کردن مواد ذائد وغیره مستمرا"و دائما" درحال تبادل با بقیه جهان است.

مستحیل شدن در حالت هیچی یا از دست دادن هویت خویش ، نظیر قطره آبی که در اقیانوس ناپدید می شود. با اینکه تمایل به اقکار شرقی گاه و بیگاه شکوفا می گردد، ولی پیشرفـت دانش در دنیای غرب، بگونه ای فراگیرنده متکی به مشاهدات بیرونی اسصت و نه درونی.