اگر ما صد مرتبه باهوش تر و چیز فهم تر از این بودیم، دنیایی که به نظر ما می رسد چندان مشابهتی با دنیای کنونی نداشت و اگر هزار مرتبه از این چیز فهم تر بودیم تفاوت دنیایی که به نظرمان می رسید به این دنیا زیادتر می شد زیرا دنیا جز خود ما و جز آنچه در خود می بینیم و از خود می فهمیم چیز دیگری است. زندگی ما لحظه ای است که به پایان می رسد و دنیای لایتناهی جز یک لحظه بی پایان چیز دیگر نیست. ولی حقیقت این است که زندگی ما هرگز به پایان نمی رسد و همواره در دنیای بی پایان خواهیم بود منتهی نخواهیم دانست که این موجود باقی خود ما هستیم. احتمال می رود که تمام تصورات ما درباره دنیای بعد از مرگ و تمام پیش بینی های ما برای آن به هیچ وجه با حقیقت تطبیق ننماید و پس از مرگ همه چیز به زندگی و سیر عادی خود ادامه دهد و جاویدان باشد ولی ما از آن مطلع نخواهیم شد. بعد از مرگ دنیا در وجود ما زنده است و ما هم در درون دنیا زنده هستیم ولی چون شخصیت یعنی فکر و شعور دنیوی را از دست داده ایم چیزی نخواهیم فهمید.
کتاب خدا و هستی
نگارستان کتاب
موریس مترلینک
