پیتر سینگر، متولد 6 ژوئیه 1946 در ملبورن، استرالیا، یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان اخلاقی معاصر است. او عمدتاً به خاطر نظریههایش در زمینههای اخلاق حیوانات، حقوق حیوانات و بیواخلاق شناخته میشود و به عنوان یکی از بنیانگذاران جنبش حقوق حیوانات به شمار میآید. سینگر همچنین به خاطر دیدگاههایش در مورد اخلاق عملگرا شناخته میشود.
زندگی و تحصیلات
پیتر سینگر در خانوادهای یهودی در استرالیا به دنیا آمد. پس از تحصیل در دانشگاه ملبورن، به دانشگاه آکسفورد رفت و در آنجا در رشته فلسفه تحصیل کرد. پایاننامه دکترای او با عنوان "اخلاق عملگرا" (Practical Ethics) یکی از کتابهای کلاسیک در حوزه اخلاق شد.
حرفه و فعالیتها
- تدریس: سینگر برای مدتهای طولانی در دانشگاههای مختلف، از جمله دانشگاه ملبورن و دانشگاه پرینستون، به تدریس پرداخته است.
- نویسندگی: او نویسنده تعداد زیادی از کتابها و مقالات است که در آنها به موضوعات متنوعی از اخلاق عملگرا گرفته تا حقوق حیوانات و فقر جهانی پرداخته است.
آثار برجسته
- اخلاق عملگرا (Practical Ethics): در این کتاب، سینگر به بررسی موضوعات اخلاقی روزمره میپردازد.
- آزادی حیوانات (Animal Liberation): کتابی که به عنوان یکی از نقاط عطف در جنبش حقوق حیوانات شناخته میشود.
- زندگیای که میتوانی نجات دهی (The Life You Can Save): این کتاب به مسئله فقر جهانی و راههایی که افراد میتوانند برای کاهش آن اقدام کنند، میپردازد.
اصول و دیدگاهها
سینگر به خاطر دیدگاههای جنجالیاش نیز شناخته میشود. او اعتقاد دارد که تصمیمگیریهای اخلاقی باید بر اساس عقلانیت و کاربردیبودن صورت گیرند و بر این باور است که حیوانات نیز باید از حقوق اخلاقی برخوردار باشند. دیدگاههای او در مورد موضوعاتی مانند انتخاب ختم حیات و اخلاق بیوتکنولوژی، بحثهای زیادی را در محافل اخلاقی و عمومی به وجود آورده است.
پیتر سینگر به عنوان یکی از چهرههای کلیدی در حوزه اخلاق معاصر شناخته میشود و کارهای او به طور گستردهای در دانشگاهها و میان علاقهمندان به موضوعات اخلاقی مطالعه میشود. او همچنان به فعالیتهای پژوهشی و ترویجی خود ادامه میدهد و به عنوان یک سخنگوی برجسته در زمینههای اخلاقی فعالیت میکند.
کتابی که انقلابی را آغاز کرد.
بااهمیت و مجاب کننده.
این که تنها توجه خود را به سگ ها محدود کنیم، درست نیست. انسان ها تمایل دارند به سگ ها توجه کنند زیرا آن ها عموما با سگ ها ارتباط و احساس همدلی بیشتری دارند؛ اما حیوانات دیگر هم به اندازه ی سگ ها می توانند رنج بکشند.
کشتن یک حیوان به خودی خود عمل دردناکی است. گفته می شود که اگر ما مجبور بودیم خود برای تأمین گوشت مصرفی مان حیوان بکشیم، همه گیاهخوار می شدیم.
آزادی حیوانات در مقایسه با جنبش های آزادی بخش دیگر مستلزم ازخودگذشتگی بیشتری از ناحیه انسان هاست. خود حیوانات از مطالبه آزادیشان ناتوان اند، و توانایی اعتراض علیه شرایط خود با رأی، تظاهرات یا تحریم را ندارند.
کتاب خوبیه خیلی