کتاب مینوتار جهانی

کتاب «مینوتار جهانی: آمریکا، اروپا و آینده اقتصاد جهان» نوشته یانیس واروفاکیس، تحلیلی قانع‌کننده از نظام اقتصادی جهانی است، به ویژه با تمرکز بر دوره پس از جنگ جهانی دوم تا پس از بحران مالی 2008. واروفاکیس، اقتصاددان و وزیر سابق دارایی یونان، از استعاره مینوتار از اساطیر یونان برای توضیح اقتصاد جهانی استفاده می‌کند. واروفاکیس قیاسی بین مینوتار که برای حفظ خود مستلزم ادای احترام منظم بود و نقش ایالات متحده در اقتصاد جهانی ترسیم می‌کند. او استدلال می‌کند که از دهه 1970، ایالات متحده به عنوان یک «مینوتار جهانی» عمل کرده و سرمایه مازاد را از سراسر جهان برای حفظ ثبات اقتصادی خود مصرف می‌کند. این کتاب با بررسی نظم اقتصادی پس از جنگ جهانی دوم، که در کنفرانس برتون وودز در سال 1944 ایجاد شد، آغاز می‌شود. این سیستم، که ارزها را به دلار آمریکا و دلار را به طلا مرتبط می‌کرد، با هدف ایجاد یک محیط اقتصادی بین‌المللی باثبات بود. واروفاکیس بحث می‌کند که چگونه این سیستم بازسازی اروپا و ژاپن جنگ‌زده را از طریق مکانیسم‌هایی مانند طرح مارشال تسهیل کرد. او توضیح می‌دهد که سیستم برتون وودز در اوایل دهه 1970 به دلیل کسری تجاری جاری ایالات متحده و هزینه‌های مربوط به جنگ ویتنام شروع به تغییر کرد. در سال 1971، رئیس جمهور وقت آمریکا، نیکسون به تبدیل دلار به طلا پایان داد و سیستمی از نرخ‌های ارز شناور را ایجاد کرد. این تغییر نشان‌دهنده آغاز دوران «مینوتار جهانی» بود، به نحوی که ایالات متحده مازادهای تولید جهانی را از طریق کسری تجاری خود جذب می‌کرد. در دوران «مینوتار جهانی»، ایالات متحده به مقصد اصلی جریان سرمایه جهانی تبدیل شد. واروفاکیس استدلال می‌کند که مشخصه این دوره مالی شدن بود، جایی که بازارهای مالی و موسسات پولی نفوذ قابل توجهی بر اقتصاد به دست آوردند. کسری‌های تجاری ایالات متحده از طریق جریان‌های سرمایه از کشورهای مازاد تامین می‌شد که باعث ایجاد عدم تعادل جهانی می‌شد. او بحران مالی سال 2008 را ناشی از آسیب دیدن این مینوتار معرفی می‌کند. در نهایت، واروفاکیس اقدامات متعددی را برای ایجاد یک اقتصاد جهانی متعادل‌تر و پایدارتر پیشنهاد می‌کند که شامل ایجاد یک مکانیسم جدید بازیافت تولید مازاد جهانی، اصلاحات در سیستم مالی بین‌المللی و سیاست‌هایی با هدف کاهش نابرابری و ترویج توسعه پایدار است.