حمیدرﺿﺎ شعیری، فرایند تولید و دریافت معنا را در گفتمانهای دیداری براساس روابط بین سطوح نشانهای، صورت بیان و صورت محتوا، راهبردهای معناسازی و برهم کنشی گفتهپرداز و گفتهیاب مورد مطالعه و تحلیل قرار میدهد. حاصل پژوهشهای او در کتابی با عنوان نشانه - معناشناسی دیداری (نظریه و تحلیل گفتمان هنری) منتشر شده است. شعیری در فصل نخست این کتاب به مبانی نشانهشناسی دیداری براساس دیدگاههای رولان بارت، آمبرتو اکو، آلژیرداس ژولین گرمس، ژان ماری فلوش و گروه «مو» میپردازد. فصل دوم کتاب نشانه - معناشناسی دیداری، به مبانی این موضوع اختصاص دارد. در فصل پایانی نیز نظریه و کاربرد نشانه- معناشناسی در تحلیل گفتمانهای دیداری مورد بحث قرار میگیرد.
کتاب از فصول زیر تشکیل شده است:
• فصل اول: مبانی نشانهشناسی دیداری
• فصل دوم: مبانی نشانه – معناشناسی دیداری
• فصل سوم: نشانه – معناشناسی دیداری: نظریه و کاربرد
حمیدرضا شعیری، نشانهشناس، معناشناس، کارگردان تئاتر و منتقد ادبی و هنری ایرانی و استاد تمام گروه زبان فرانسه دانشگاه تربیت مدرس است. حمید رضا شعیری دارای مدرک دکتری معناشناسی از کشور فرانسه است. او تحصیلات عالی خود را در سال ۱۳۷۵ به پایان رساند و از ابتدای دی ماه همان سال تاکنون به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس به تدریس و پژوهش اشتغال دارد. او یکی از نظریهپردازان حوزه نشانه- معناشناسی است که تاکنون به طرح نظریههای جدید در حوزه گفتهپردازی دیداری، روایت تنشی، اتیک در آموزش زبان، نشانه-معناشناسی شوشی و بوشی و همچنین بیناژانریت دررابطه با نشانه- معناشناسی فرهنگ پرداختهاست. حمید رضا شعیری نظریه نشانه - معناشناسی هشدار و خلسه را نیز در ژورنالهای خارجی مانند سمیوتیکا، سیگناتا در بلژیک، لگزیا در ایتالیا منتشر کردهاست.
کتاب نشانه-معناشناسی دیداری