ترجمه امکان برقراری ارتباطی بارور و غنی را با متن فراهم می کند. در رویکرد هرمنوتیک، ترجمه خود خوانشی تازه از متن اصلی است. هرمنوتیک علم و نظریه تاویل است؛ بنابراین چیستی ترجمه از منظر هرمنوتیک به منزله مال خود کردن معنا است. مرتضی بابک معین در کتاب چیستی ترجمه در ﻫﺮمنوتیک، ترجمه را از منظر اندیشه های دو فیلسوف بزرگ هرمنوتیک یعنی گادامر و ریکور، بررسی می کند. گادامر ترجمه را الگویی برای هرمنوتیک می داند. ریکور نیز مطالعه درخصوص ترجمه را با مساله و تنش بین خود و دیگری پیوند می زند. حال اگر هرمنوت را یک مترجم بدانیم یا برعکس، این مساله پیش می آید که چگونه می توانیم ترجمه را به عنوان الگوی مناسبی از تاویل به حساب آوریم؛ این ارتباط در کتاب پیش رو مورد بحث و مطالعه قرار می گیرد.
کتاب چیستی ترجمه در هرمنوتیک
سخن
مرتضی بابک معین
