کتاب استعاره

این اثر که اولین بار در سال 1972 منتشر شد، مفهوم پیچیده استعاره را بررسی می کند. این اصطلاح را با قرار دادن ایده‌های کلیدی مختلف در مورد ماهیت استعاره در بافت ادبی و اجتماعی آن‌ها تعریف می‌کند و با انجام این کار، تاریخچه در حال توسعه این مفهوم را دنبال می‌کند. این گزارش دامنه قابل توجهی دارد که از ارسطو شروع می شود و به کار زبان شناسان و انسان شناسان مدرن ختم می شود. از این تحلیل، دو ایده متضاد و در عین حال مکمل بیرون می‌آیند: دیدگاه کلاسیک استعاره، که استعاره را وسیله‌ای جداشدنی و وارد شده به زبان می‌داند، و دیدگاه رمانتیک، که استعاره را جدایی ناپذیر از زبان می‌داند.
این کتاب برای کسانی که در رشته ادبیات و زبان تحصیل می کنند بسیار جالب خواهد بود.

کتاب حاضر، به عنوان یکی از اجزای مجموعهٔ The Critical Idiom، تحت عنوان "مکتب‌ها، سبک‌ها و اصطلاح‌های ادبی و هنری"، حدود سی کتاب مستقل را از میان کتاب‌های مجموعه انتخاب کرده است. این مجموعه‌ٔ کتاب‌ها به طیف گسترده‌ای از مقوله‌ها و مباحث ادبی پرداخته‌اند. برخی از آن‌ها به نهضت‌ها، جنبش‌ها، و مکتب‌های ادبی می‌پردازند، برخی به موضوعات و انواع ادبی، و برخی نیز به ویژگی‌های سبکی و دیگر جنبه‌های مشابه.

در این کتاب، استعاره به عنوان یکی از اصولی‌ترین عناصر زبان تخیلی و عنصری مهم در فرآیند ارتباطی مورد بررسی قرار می‌گیرد. اهمیت کانونی استعاره در زبان و ادبیات از ویژگی‌های برجسته آن است. در اینجا، این کتاب نکات و مفاهیم اصلی مرتبط با طبیعت و انواع استعاره در زمینه‌های ادبی و اجتماعی را بیان کرده و تاریخچه‌ای از تطور این مفهوم ارائه داده است.

تحلیل از دیدگاه‌های مختلف از ارسطو تا زبان‌شناسان و انسان‌شناسان معاصر آغاز می‌شود. این کتاب به دو دیدگاه متفاوت اما تکمیل‌کننده در مورد استعاره می‌پردازد که ناشی از دو مفهوم مختلف درباره رابطه‌ٔ زبان با جهان است. همچنین در اینجا، رابطه‌ٔ شعر با زبان متعارف به عنوان یک مبحث مهم بحث و تحلیل می‌شود.