کتاب تبعید به شما

این مجموعه گزیده ای است از شعرهای شاعر که دفترهای متعددی چون”هم چنان تا نمی دانم چه وقت”، “من سپر تمام مادران زمینم”، “همسایه! چیزهایی امشب به یادم می آید”، “شبانی که دست های خدا را می شست”، “کتاب آب” و “کتاب هیچ” را شامل می شود. هر دفتر خود چندین شعر را دربرمی گیرد که بیش تر در قالب شعر سپید سروده شده اند. دو دفتر دیگر، یکی با نام “سطح نو”، سخنان شماس خراسانی، عارف قرن هیجدهم و دیگری “نازک پری”، که ترانه ی بلندی به زبان عامیانه است، نیز ضمیمه ی کتاب است. اشعار کتاب در فاصله ی سال های 1367 تا 1385 سروده شده اند. از جمله این اشعار می توان به “بیا آواز بخوانیم”، “شاعر و مهتابی”، “شبانه که می آید”، “بی صورت”، “جاده مرا دور می کند”، “من پر از حرف های مردمان از یاد رفته ام”، “من توام”، “شرمساری بزرگ”، “نومیدی هم زمزمه ای است” و… اشاره کرد.