تفکردربارهی ارتباط میان رسانه ها تامل درباره ی ساز و کار مشترک آنهاست. اما این تنها بخشی از قضیه را آشکار خواهد کرد. هر چقدر که عکاسی و سینما وابسته به ایجاد تاثرات بصری از جهان باشند، به همان مقدار به موضوع نیاز دارند. می توان گفت این دو رسانه به خودی خود و سوای سوژه هیچ اند. ارزش آنها با تصاویری که ارائه می کنند ارزیابی می شود. با این نگرش ، جدا کردن این دو موضوع که عکاسی و سینما چه هستند و ما از عکاسی و سینما چه می خواهیم ناممکن می شود. کریستیان متس، نظریه پرداز سینما در این مورد می گوید: عکاسی و سینما ساختار تکنیکی مشابهی دارند، اما رابطه ی آنها با زمان، کادربندی و شیئیت متفاوت است. عکس به شکل غیر قابل انکاری متعلق به گذشته است، در حالی که فیلم در زمان حال مشاهده آشکار می شود.
کتاب عکاسی و سینما
مرکز
دیوید کمپنی
