این رساله به بحث و بررسی روابط فرهنگی و آداب دیپلماسی در شاهنامه فردوسی می پردازد. از آنجا که تلاش برای کاربرد علوم انسانی از اولیت های پژوهشگران و ادبیات شناسان عصر کنونی است، بنابراین درک این ضرورت و شناخت جایگاه و اهمیّت دیپلماسی در بهبود وضعیت و موقعیت کشورها بسیار موثر است. بر اساس نظریه های دانشمندان علوم سیاسی و روابط بین المللی بهره گیری از ابزار دیپلماسی از عناصر قدرتمند کارگزاران سیاسی کشورها محسوب می شود و از آن به عنوان اهرم سیاست خارجی در کنار سایر ابزارهای قدرت از جمله نیروی نظامی، فرهنگ و اقتصاد استفاده قرار می شود.
کتاب دیپلماسی در شاهنامه
