کتاب پا به پای باران

دو گزارش موجود در کتاب از تاثیرگذارترین گزارش هایی هستند که درباره 8 سال جنگ تحمیلی نگاشته شده و نمای شهرهای استان خوزستان را بعد از پایان جنگ به تصویر می کشند. این گزارش ها مربوط به سال های 1367 و 1368 بوده و موضوع آن مسائل پیرامون جنگ ایران و عراق است. در این گزارش ها دیدار از جبهه های جنوب، مناطق جنگی، خانه ها و مردم جنگ زده، محتوای اصلی کتاب است. نویسندگان چندی پس از خاموشی جنگ در خرمشهر و آبادان به آن شهر رفته و از آن مناطق گزارش تهیه کرده اند. آنان از جاده اهواز به خرمشهر می روند و این مسیر را که هنوز زخم های جنگ را بر پیکر خود دارند، توصیف می کنند. در گزارش اول با عنوان «پابه پای باران» وضعیت شهرهای جنوب، روایتی از یک اسیر عراقی در مورد غارت شهر پس از اشغال توسط عراقی ها، شعری در رثای دکتر چمران، شرح استقامت و پایداری بسیجیان و شرحی از وضعیت شهر آبادان آمده است. در گزارش دوم با عنوان «ده متری زنبق» وضعیت شهر خرمشهر، گفت وگو با زنی که 26 روز آغاز جنگ در جنگ های تن به تن در خرمشهر حضور داشته، حکایت تصرف خرمشهر و حضور ستون پنجم و خلق عربی ها در شهر، بازگشت به خرمشهر پس از آزادی و جمع آوری استخوان های شهدا و مواردی از این دست ذکر شده است.