زمین، اکوسیستم کلانی است که نیازمند حمایت ساکنان اش است. بدون محیط زیست سالم، ادامه ی حیات ناممکن می شود. بخش اعظم محیط زیست، از جمله هوا، خاک و آب، ملک مشای همه ی مردم جهان است که تفکیک آن ناممکن است.بنابراین همه ی ما می بایست در حفظ و سلامت آن بکوشیم... ما می توانیم به میزانی که برای تأمین انرژی مورد نیازمان از طبیعت برداشت می کنیم به همان اندازه هم انرژی به طبیعت منتقل کنیم. برای این کار، آموختن مداوم و ارتقای سطح فرهنگ و دانش زیست محیطی یکی از پایه های مهم و ضروری است چرا که برای محافظت از محیط زیست، بیش از قانون، احساس وظیفه ی اخلاقی شهروندان موثر است. برای پاکیزه نگه داشتن مکان های عمومی و صدمه نزدن به طبیعت، آداب و رسوم که پشتوانه ی اخلاقی و تربیتی دارد گامی کوچک اما مهم است و برای ایجاد پیوندهای فردی با طبیعت و نیز تحکیم و تقویت اعتماد و همکاری بین شهروندان بسیار راه گشاست؛ و چه خوب است که در فرهنگ جامعه نهادینه شود. برای نمونه رفتار ساده ی بازنگه داشتن در اتاق برای شخصی که پشت سر ما وارد اتاق و یا از اتاق خارج می شود یکی از اداب خوب مدنی است که احساس مثبت و همدلی در افراد به وجود می آورد. ما مردم همواره می توانیم از یکدیگر بیاموزیم و هوای همدیگر را داشته باشیم و به یاری هم، به ترمیم و بازسازی و حافظت از محیط زیست کمک کنیم...
کتاب سوسیالیسم و محیط زیست
نشر توسعه
کاظم علمداری
