«کلاس اول دبستان را یادتان هست، وقتی که خانم معلم با صدای بلند الفبا را درس می داد؟ به حرف «ذ» که می رسید، می گفت: «اسمش ذال، صداش ذ» و اولین مثالی که می زد، ذرت بود.
حالا که سال ها از آن روزها گذشته، در مرور آن خاطره های شیرین کودکی، در خیال خود و با هم نشینی برگ ها و پرزها به دنیایی از زیبایی رسیدم. پس هرچه را از تجربه های شیرینم در ذهن پرورانده بودم، نقش زدم و ساختم تا با شما در آسمان زلال خیال به پرواز درآیم.»