استراتژیست های چیره دست رویکرد متفاوتی در پیش می گیرند. آن ها به جای نگاه به گذشته و یافتن استدلال برای آینده، نگاه به آینده دارند و درگذشته به دنبال دلیل می گردند. استراتژیست های ماهر تا حدی نظریه پردازان بازی و تا حدی شطرنج بازان توانمندی هستند. آن ها با رویکردی آینده نگر، تعیین می کنند که می خواهند شرکت هایشان در آینده ای مشخص کجا باشد، سپس عقب گرد می کنند تا بفهمند چه کاری باید قبل از آن آینده مشخص انجام دهند که کسب وکارشان را در آینده بدان جا برساند. این گونه است که تمرکز این افراد برساخت آینده است، پیش بینی و شکل دادن به آینده در صنایعی که به سرعت در حال رشد هستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در چنین صنایعی تفاوت میان نیم قدم جلوتر بودن از سایرین و در کنار آن ها بودن به مثابه تفاوت میان در اوج قدرت بودن و شکست خوردن است. بیل گیتس، اندی گرو، و استیو جابز بخش فراوان ای از موفقیت خود را مدیون این درک و قابلیت خود می دانستند و این گونه بود که همواره می توانستند از مشتریان و رقبا جلوتر باشند.
کتاب قواعد استراتژی
افرند
دیوید یوفی
