درباره هر یک از این ناموران فرهنگی چون درمی گذشت، بنا بر شناختی که از او داشتم و تأثری که از درگذشت برایم حاصل می آمد مطلبی می نوشتم. دربارۀ بسیاری هم قصور کرده ام و نوشته ای بر بیاض سواد نشده است. اما ناگفته پبداست که مقام آنها پیش اهل نظر مشخص و مزار مردم عارف درون سینه ماست.