کتاب بهترین سال های زندگی من

پرویز نوری (متولد ۱۱ اردیبهشت ۱۳۱۷) کارگردان، نویسنده، منتقد و مترجم اهل ایران است. وی فعالیت هنری اش ر از مطبوعات سینمایی با عنوان نویسنده و منتقد و مترجم از سال ۱۳۳۲ آغاز کرد. وی فیلمساز نیز هست. او کارگران فیلم‌هایی نظیر طلوع و انفجار در سال ۱۳۵۹، عیالور در سال ۱۳۵۲ و رشید در سال ۱۳۵۰ است. به‌طور فعلی او کارش را با نقد فیلم ادامه می‌دهد. وی اخیراً در هفته نامه شهروند امروز نقد می‌نویسد و همیشه عضو دائم منتقدان ماهنامه فیلم نیز است. پرویز نوری معمولاً دربارهٔ نقد فیلم‌ها بسیار سخت گیر است. مثلاً فیلم‌هایی نظیر ایندنیا جونز، سوئینی تاد، جایی برای پیرمردها نیست و وعده‌های شرقی را در هفته نامه شهروند امروز اهانت به چشم و گوش خوانده و معتقد است فیلم‌های امروزی بازی ویدئویی خشن هستند.
پیش از آن، او فیلمنامه چند فیلم فارسی را هم نوشته بود. دومین فیلم او حکیم باشی (۱۳۵۱) در پی موفقیت سوژه هایی که نصرت کریمی و تیپ خاص او باب کرده بود، ساخته شد. فیلم سوم او عیالوار (۱۳۵۲) باز هم دارای چنین سوژه ای بود. در سال ۱۳۵۴ و ۵۵، نوری دو سریال برای تلویزیون به نامهای خانواده حاج لطف الله و "علاء الدین و چراغ جادو" ساخت که درحین ساختن آخری، براساس سناریویی دیگر اما با همین کادر و امکانات، فیلم دیگری هم با نامی دیگر ساخت اما به عنوان کارگردان، آن را امضاء نکرد."