آدم ها آرام آرام به یکی از میلیون ها مدار زندگی عادت می کنند، درست مثل سیاره ای که در یک منظومه برای همیشه گرفتار شده باشد. بعد از آن روزها پشت روزها و سال ها پشت سال ها و اسم این دو باطل می شود تقدیر. تا پیش از غروب بارانی سه شنبه، اول دی ماه ۱۳۸۸ من هم به مدار خودم عادت کرده بودم...
کتاب تناهی
