«اصطلاح هنر فقیر را نخستین بار «جرمانو چلانت» در سال 1967 میلادی در وصف گروهی از هنرمندان ایتالیایی ساخت که با ساده ترین وسایل، آثار شاعرانه ای بر پایة وقایع زندگی روزمره خلق می کردند. حرکت آن ها واکنشی در برابر کاسب کاری در بازار هنر و چیرگی مینیمالیسم آمریکایی و هنر پاپ بود و نشان از عطش شدیدی به کشف مصالح تازه برای هنر داشت.» نگارنده اشاره دارد؛ هنرمندان مختلفی چون «آلیگرو بوئتی»، «یانیس کوئونلیس»، «ماریو مرتس»، «جولیا پائولینی»، «جوزپه پنونه» و ... افراد استفاده کننده از هنر فقیر هستند. در این اثر مصوّر، نگارنده تفسیر خواندنی و فشرده ای از هنر فقیر که از گفت و شنود با خود هنرمندان فراهم آورده را به رشتة تحریر درآورده است.
کتاب هنر فقیر
مرکز
رابرت لاملی
