از پیشگفتار کتاب: درمان شناختی رفتاری همانند دیگر بخش های روان شناسی گذشته ای طولانی و تاریخچه ای کوتاه دارد. در ایران سوابق تاریخی این نوع نگاه به زندگی سلامت ، اختلال و درمان ، در آثار بزرگان ادبیات ، فلسفه پزشکی ایران نظیر سعدی ، مولانا و ابن سینا هویدا است. این سوابق تاریخی به سنخیت این رویکرد با فرهنگ ما منجر شده است . به همین دلیل درمان شناختی رفتاری از زمانی که وارد ایران شده ، با اقبال و استقبال درمانگران ، مشاوران ، بیماران ، مراجعان و حتی عموم مردم روبرو گردیده است . علاقه مندی متخصصان به شرکت در برنامه های آموزش شناختی رفتاری به ویژه کارگاه های آموزشی ، تعریف واحدهای درسی با همین عنوان در برنامه های تحصیلات تکمیلی روان شناسی بالینی ، استقبال عموم مردم و متخصصان از کتاب هایی که حول رویکرد شناختی رفتاری تألیف و تنظیم شده اند ، همگی موید این اقبال است . با این حال کتاب های موجود در ایران ، عمدتأ ترجمه ای از سایر زبان ها بوده و استفاده از آنها برای آموزش روانشناسان ایرانی ، ما را با دو مشکل اساسی روبرو می کند . نخست این که خواننده این کتاب ها همواره از خود می پرسید که آیا این سبک درمان و این مثال ها و دیالوگ ها برای بیمار ایرانی کاربرد دارد یا خیر...