گسترش تجدیدنظر راستین در ایران، به هیچ وجه تضادی با سنت‌های ایرانی ندارد. این تجدیدنظر، نه تنها تحت تأثیر غرب نیست بلکه از اراده ملت ایران جریان دارد. این تجدیدنظر نشان می‌دهد که ما نه تنها سنت‌های ایران را ترک نکرده‌ایم، بلکه با شناخت دقیق و نقادانه از آنها، سعی در تحول و بهبود داریم. این تجدیدنظر تنها با آگاهی از تاریخچه و فرهنگ ایران امکان‌پذیر است و در عین حفظ اصول سنتی، توانایی در استفاده از دستاوردهای نوین جهانی را نیز شامل می‌شود.
برای انجام این تجدیدنظر، لازم است که با دقت و تعمق به میراث فرهنگی ایران نگاه کنیم. این شناخت باعث می‌شود تا درک عمیقی از اصول و ارزش‌های ایرانی پیدا کنیم و همچنین با دستاوردهای نقدی و فلسفی جهان آشنا شویم. تجدیدنظر و تجدیدآفرینی در سنت‌های ایرانی نیازمند تلاش‌های بنیادی و پیچیده است. باید به‌طور همزمان با احترام به جایگاه نویسنده‌ها و افکار ایرانی، به توسعه و انتقال این ارزش‌ها به زبان و فرهنگ معاصر فکر کرد.
در این راستا، بازخوانی و بررسی نوشته‌های سعدی از زاویه نگاه او به انسان‌گرایی و شناخت‌شناسی، می‌تواند به ما کمک کند تا تأثیر بزرگ او بر تجدیدنظر و ارتقاء ایران را درک کنیم. این مسیر نه تنها به شناخت عمیق‌تر از سنت‌های ایرانی منجر می‌شود بلکه ارتباط موثر‌تری با تجدیدنظری پویا و پویایی ایرانی ایجاد می‌کند.
کتاب انسان گرایی در سعدی
زمستان
عباس میلانی
