پس از برکناری بنی صدر از سمت فرماندهی کل قوا و سپس از منصب ریاست جمهوری، مطابق قانون اساسی شورای موقت ریاست جمهوری با شرکت محمدعلی رجایی نخست وزیر، سیدمحمد حسینی بهشتی رئیس دیوان عالی کشور و اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس شورای اسلامی تشکیل شد. پس از شهادت آیت الله دکتر بهشتی در حادثة انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیرماه ۱۳۶۰، انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد و محمدعلی رجایی با اکثریت آراء به ریاست جمهوری انتخاب شد. با معرفی محمدجواد باهنر به مجلس شورای اسلامی و رأی اعتماد نمایندگان مردم به وی دومین کابینه دوران دفاع تشکیل شد. با وقوع حادثة انفجار دفتر نخست وزیری در ۸ شهریورماه ۱۳۶۰ و شهادت محمدعلی رجایی و حجت الاسلام دکتر باهنر، سومین کابینة جنگ به ریاست محمدرضا مهدوی کنی در روز ۱۲ شهریورماه ۱۳۶۰ تشکیل شد که تا ۲۶ مهرماه همان سال به کار خود ادامه داد. با برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و رأی اعتماد مجلس به کابینه میرحسین موسوی، دورة هشت سالة دولتی آغاز شد که تا پایان جنگ عهده دار مسئولیت اجرایی کشور بود. این جنگ طولانی (طولانی ترین جنگ کلاسیک سدة بیستم) زمانی دامن جامعه ایرانی را گرفت که در پی سرنگونی نظام پادشاهی و برپایی نظام جمهوری اسلامی، امید می رفت بر مبنای مطالبات ملی تاریخی ایرانیان یعنی استقلال، آزادی و عدالت، گام هایی بلند در مسیر توسعه و پیشرفت کشور برداشته شود و درآمدهای ملی صرف آبادانی این هدف شود. ایرانیان در آن زمان برای نخستین بار در تاریخ خود مردم سالاری را تجربه می کردند و عوامل گوناگون و متعددی، ازجمله رقابت جناح ها و احزاب سیاسی، نوپا بودن ارکان نظام جدید، توطئه های پیاپی قدرت های منطقه ای و فرامنطقه ای، پیامدهای گروگان گیری کارکنان سفارت ایالات متحدة آمریکا در ایران در عرصه روابط خارجی و حرکت های مسلحانه گروه های جدایی طلب در برخی نقاط کشور به چالش بزرگ یک جنگ تحمیلی ابعادی گسترده تر بخشید. در مجموعه ای که پیش روی شما قرار دارد تلاش شده تنها به یکی از ابعاد جنگ تحمیلی پرداخته شود که همانا معرفی و بررسی کارنامة دولت ایران در آن دوران است.