آرتور شوپنهاور فیلسوف برجسته آلمانی بود. او بیشتر برای اثر خود در سال 1818 به نام «جهان به عنوان اراده و بازنمایی» که جهان پدیداری را محصول اراده اسمی کور توصیف می‌کند، شناخته می‌شود. شوپنهاور با تکیه بر ایده آلیسم استعلایی امانوئل کانت (1724-1804)، یک سیستم متافیزیکی و اخلاقی ایجاد کرد که ایده های همزمان ایده آلیسم آلمانی را رد می کرد. او یکی از اولین متفکرانی در فلسفه غرب بود که اصول مهمی از فلسفه هندی مانند زهد، انکار نفس و مفهوم جهان ظاهر را به اشتراک گذاشت و تأیید کرد. کار او به عنوان مظهر بدبینی فلسفی توصیف شده است. اگرچه شوپنهاور در طول عمرش توجه قابل توجهی به خود جلب نکرد، اما شوپنهاور تأثیری پس از مرگ در رشته های مختلف از جمله فلسفه، ادبیات و علم گذاشت. نوشته های او در زمینه زیبایی شناسی، اخلاق و روانشناسی بر بسیاری از متفکران و هنرمندان تأثیر گذاشته است. کتاب حاضر که تحت عنوان "کتاب شوپنهاور" توسط جولیان یانگ نوشته شده است در اصل تلاشی در راستای فهم شخصیت و بنیان های کلیدی تفکر این فیلسوف بحث برانگیز است. این کتاب به شما کمک می کند کلیت تفکر این اندیشمند آلمانی قرن نوزدهم را بهتر درک کنید. فلسفه شوپنهاور، طبق معیارهای فلسفه قرن نوزدهم آلمان، فلسفه ای است مختصر و مفید.
کتاب شوپنهاور
