خدای من... شما هم می شنوید؟ نفر اوّل داستان ما دارد گریه می کند. آن هم درست کنار پشت بام سمت راست خانه ی موشکا، موش عینکی جنگل بلوط.
زمانی در تاریخ بشر، تمامی آثار ادبی به نوعی فانتزی به حساب می آمدند. اما چه زمانی روایت داستان های فانتزی از ترس از ناشناخته ها فاصله گرفت و به عاملی تأثیرگذار برای بهبود زندگی انسان تبدیل شد؟