این کتاب به دلیل ویژگی های بالینی ای که دارد ، برای تحلیلگران در تمام سطوح بسیار توصیه می شود. این یک ابزار آموزشی عالی است .
احساس خوش اقبالی می کنم که در طول زندگی حرفه ای ام همیشه نیاز به نوشتن را تجربه کرده ام، اما این نیاز گرفتاری هایی را هم به همراه داشته است چرا که نویسنده شدن هرگز بخشی از برنامه ی من نبود. نهایتا متوجه شدم که می نویسم تا آنچه برایم روشن نیست را بهتر درک کنم و البته اینکه روانکاوی، زمین حاصلخیزی است برای بسیاری از معماهای گیج کننده اگر اجازه ی مطرح کردن این معماها را به خود بدهیم. کتاب حاضر تفکری است درباره ی متأخرترین معماها و اینکه من چگونه آن ها را درک کرده ام. به هرحال قبل از پرداختن به این مطالب می خواهم برایتان بگویم که چگونه به این نقطه رسیدم
برای برقراری ارتباط پیامی با ناخودآگاه او را درک نمی کنیم. آنچه بیمار می تواند بشنود، درک کند و به گونه ای موثر به کار بگیرد، حتی بدون در نظر گرفتن فایده های چنین نگرشی، به ندرت در پیش زمینه ی مباحث بالینی ما قرار دارند.(ص ۱۵۳) در نتیجه درحالی که در بیست و پنج سال گذشته درباره ی روش های روانکاوانه اندیشیده و نوشته ام، سال های بسیار طولانی تری را صرف تفکر درباره ی نقش معناومفهوم در آموزش، درک و شناخت کرده ام.