حالا که مرگ/ پری ست که بینی ام را قلقلک می دهد/ جز تظاهر به خوشحالی/ چه کار کنم/ آن هم در خیابانی که مثل رود از کنار خانه ها می گذرد/ و مردم را با خودش می برد.
یعنی چه این مادرهای ساکت/ این چمدان های ساکت/ این مرزهای شلوغ/ و این خداحافظی ها که تصنیف کرده اید؟/ بیدارم نکنید/ من خواب های زیادی دیده ام/ و در این خواب آخر/ شما را می بینم که از هوای خنک لذت می برید/ بیدارم نکنید/ خورشیدی که میلیون ها سال/ تابید و چیزی بر کسی روشن نکرد/ چه حرفی با من خواهد داشت؟
منم در عجبم که چرا و چرا این شاعر رو نمیشناختم...با خوندش شعرها نوازش شد تمام روحم
حسین صفا بهترین اشعار رو داره و بی شک نوازشگر روح هرکسی هست که علاقه به شعر داره،در عجبم که چرا دیدگاهی برای این کتاب ثبت نشده