کتاب ساعت دلتنگی

کتاب «ساعت دلتنگی» نوشته سیمین شیردل است. از سیمین شیردل تا کنون رمان های متعددی منتشر شده است که از جمله می توان به «امشب»، «هیس کسی نفهمه»، «همین حوالی»، «تلافی»، «آرام» و... اشاره کرد. نثر شیوا و روان شیردل به همراه خلق تصاویر ملموس در نوشتارش، می تواند بسیاری از خوانندگان را با او همراه سازد. شیردل در این رمان نیز با نثری گیرا و خواندنی، یکی از مهم ترین احساسات بشری یعنی دلتنگی را در بستری داستانی روایت کرده است. در سطرهای آغازین کتاب «ساعت دلتنگی» می خوانیم: «همیشه خواب های آشفته می دیدم. از کودکی وقتی تب می کردم چهره ها را سفید و یخ زده و سرها را بزرگ، اندازه­ی دیگ می دیدم! اکثر خواب هایم تعبیر می شد. صحنه هایی را درواقعیت می دیدم که بارها تجربه کرده بودم ولی کجا و کی، یادم نمی آمد! در مورد آدم های دور و برم شناخت داشتم و کمتر فریب ظاهرشان را می خوردم ولی پیش می آمد که نظریه هایم برعکس می شد و چند نفری هم بودند که در رابطه شان با من چندان صمیمی و رو راست نبودند ولی چون دوست شان داشتم، ترجیح می دادم کنارم باشند. مگر می شد همه خوب باشند، همه بی عیب و نقص باشند. آن وقت دیگر کسی در کنارت باقی نمی ماند. مگر من کامل و یا خیلی ایده­آل بودم؟ هر کسی یک سری فاکتورهای خوب و بد دارد... گاهی اتفاقات را زودتر از موعد حدس می زدم. مرگ پدربزرگ و مادر بزرگم و تصادف خودم و اتفاقات ریز و درشت دیگر... ولی هیچ کدام باعث نمی شد از مسیر زندگی ام خارج شوم. چیزی که در سرنوشتم رقم خورده بود باید اتفاق می افتاد و غیر از خدا کسی هم توان جلوگیری از آن را نداشت... با رویاهای من و تعبیر خواب هایم باز چیزی عوض نمی شد. تقدیر، قسمت سهمی از زندگی بود».