کتاب پنجره و خلاء در نقاشی های ادوارد هاپر

کتاب «پنجره و خلاء در نقاشی‌های ادوارد هاپر» اثر لوئیس شادویک، پژوهشی در موتیف مکرر پنجره‌ها در نقاشی‌های ادوارد هاپر است. هدف اصلی نویسنده این است که توضیح دهد که چگونه هاپر از پنجره‌ها نه تنها به عنوان یک عنصر معماری، بلکه به عنوان نمادهای عمیقی که جنبه‌های مختلف تجربه و احساسات انسانی را منعکس می‌کند، استفاده می‌کند. با اینکه بسیاری از افراد اهمیت پنجره در نقاشی‌های هاپر را تصدیق کرده‌اند، کمتر کسی به ماهیت نمادین آن‌ها پرداخته است. شادویک در این کتاب موتیف پنجره را از وجوه مختلف تاریخی و معنای نمادین آن مورد بحث قرار می‌دهد. این کتاب کوتاه سه فصل اصلی دارد. در فصل اول با عنوان پنجره و چشم نویسنده توضیح می‌هد که چگونه پنجره‌های نقاشی‌های هاپر اغلب به‌عنوان «چشم» نقاشی‌های او عمل می‌کنند و حس کنجکاوی و مشاهده را در مخاطبان ایجاد می‌کنند. پنجره‌ها در آثار هاپر فقط عناصر منفعلی نیستند. آن‌ها به طور فعال بیننده را درگیر می‌کنند و اغلب باعث ایجاد حس ناراحتی یا کنجکاوی می‌شوند. شادویک شرح می‌دهد که چگونه این پنجره‌ها را می‌توان همچون چشمانی نگهبان دید که مراقب صحنه هستند و لایه‌ای از عمق روان‌شناختی به نقاشی‌ها می‌افزایند. در فصل دوم شادویک مفهوم پنجرۀ مجازی را معرفی می‌کند، مفهومی که مطابق با آن پنجره به عنوان مرزی بین دنیای داخل و خارج عمل می‌کند. این مرز اما فقط فیزیکی نیست، بلکه استعاری نیز هست و نمایانگر شکاف بین خود درونی و دنیای بیرون است. استفاده هاپر از نور و سایه در نقاشی پنجره‌ها، یک تعامل پویا ایجاد می‌کند که بعد احساسی آثار وی را افزایش می‌دهد. در نهایت، فصل سوم کتاب با عنوان پنجره و خلاء بیان می‌کند که یکی از وجوه پنجره در نقاشی‌های هاپر، پوچی و انزوا است. . شادویک بحث می‌کند که این پنجره‌ها منعکس‌کننده خلأ وجودی است که به نظر می‌رسد بسیاری از شخصیت‌های نقاشی‌های هاپر در حال تجربۀ آن هستند. پنجره‌ها ضمن ارائه‌نمایی به دنیای بیرون، بر جدایی شخصیت‌ها از آن نیز تاکید دارند و مضامین تنهایی و بیگانگی را به تصویر می‌کشند.