کتاب زنبور و مورچه

روزی بود و روزگاری. آقا زنبوره، سرحال و خوشحال از کندویش بیرون آمد. نگاهی به دور و برش کرد و گفت: به به... چه هوایی! چه آفتاب قشنگی! بعد هم بال های کوچکش را به هم زد و وزوزکنان این طرف و آن طرف رفت. از روی این درخت به روی آن گل می رفت. گاهی روی برگی می نشست و گاهی روی میوه ی رسیده ای وزوز می کرد و بالا و پایین می رفت. بعد از مدتی رفت و روی تکه چوبی نشست. وزوز می کرد و به این طرف و آن طرف نگاه می کرد که ناگهان صدای نازکی را شنید: سلام آقا زنبوره! می شود به من بگویی که تو چرا این قدر خوشحالی؟ آقا زنبوره به طرف صدا نگاه کرد و...