"انسان شناسی خانواده و خویشاوندی" اثری به قلم "منیژه مقصودی" است که یکی از معمولترین بنیادهای جهان را از پایه و به شکلی نو بررسی می‌کند. خانواده و ازدواج ممکن است در ابتدا موضوعاتی آشنا به نظر برسد. خانواده‌ها در همه جوامع وجود دارند و بخشی از آن چیزی هستند که ما را انسان می‌سازد. با این حال، جوامع در سرتاسر جهان تنوع زیادی در درک فرهنگی از خانواده و ازدواج نشان می‌دهند. عقاید در مورد اینکه مردم چگونه با یکدیگر مرتبط هستند، چه نوع ازدواجی ایده آل است، چه زمانی افراد باید بچه دار شوند، چه کسی باید از فرزندان مراقبت کند، و بسیاری دیگر از مسائل مربوط به خانواده از نظر فرهنگی متفاوت است. در حالی که کارکرد خانواده‌ها برآورده ساختن نیازهای اساسی انسان مانند تأمین فرزندان، تعیین نقش‌های والدین، تنظیم تمایلات جنسی و انتقال اموال و دانش بین نسل‌ها است، اما تنوع یا الگوهای زیادی از زندگی خانوادگی وجود دارد که می‌تواند این نیازها را برآورده کند.
خویشاوندی کلمه‌ای است که برای توصیف پیوندهای شناخته شده فرهنگی بین اعضای یک خانواده استفاده می‌شود. خویشاوندی شامل اصطلاحات یا موقعیت‌های اجتماعی است که برای تعریف اعضای خانواده و نقش‌ها یا رفتارهای مورد انتظار خانواده مرتبط با این موقعیت‌ها استفاده می‌شود. خویشاوندی شامل روابطی است که از طریق پیوندهای خونی یا فامیلی، مانند روابطی که بین والدین و فرزندان ایجاد می‌شود، و همچنین شامل روابطی است که از طریق پیوندهای زناشویی ایجاد می‌شود. خویشاوندی همچنین می‌تواند شامل خویشاوندانی باشد که هیچ پیوند خونی ندارند، اما خود را خانواده می‌دانند. به عنوان مثال، پدر یا مادرخوانده از نظر فرهنگی به عنوان والدین فرزندانی که بزرگ می‌کنند، شناخته می‌شوند، حتی اگر از نظر خونی نسبتی نداشته باشند.
"منیژه مقصودی" در کتاب "انسان شناسی خانواده و خویشاوندی"، برخی از الگوهای رایج‌تر زندگی خانوادگی را که در سراسر جهان یافت می‌شود معرفی می‌کند و آنها را از منظر انسان‌شناسی مورد بررسی قرار می‌دهد.
کتاب انسان شناسی خانواده و خویشاوندی
شیرازه
منیژه مقصودی
