«دردنوشته های یک روزنامه نگار نگون بخت» یادداشت های کوتاه یک روزنامه نگار است که دغدغه های فردی و اجتماعی او را در بر می گیرد که این دغدغه ها با زبانی کنایی و طنزگونه بازگو شده اند.
راوی کتاب، هم ناظر است و هم فاعل. اما گویی قوه فاعلیت و عملگرایی اش در تار و پود مشکلات حاد اجتماعی و جبری که ناخواسته بر او و سایر افراد جامعه عارض شده، عقیم شده و از این رو به روایتگری رو آورده است. با این وصف می توان نوشته های روزانه یا گاه به گاه این روزنامه نگار نگون بخت را ناشی از تعهد و عادت روزنامه نگاری اش دانست که در قبال کوچک ترین صحنه ها و مشاهدات روزانه، ساکت و منفعل نیست - یا دستکم می خواهد از انفعال دربیاید.
این یادداشت ها آمیزه ای از تخیل و واقعیت در خود دارند. یک پا در دنیای اطراف نویسنده دارند و یک پا در ذهن او. نویسنده تلاش کرده است با قلمی مطایبه آمیز و لحنی کنایی به سراغ عادات و خلقیات فردی، اجتماعی و سیاسی شهروندان متوسط ایرانی برود و برش هایی کوتاه از زندگی روزمره و اغلب آشفته ما ارائه دهد.
کتاب درد نوشته های یک روزنامه نگار نگون بخت